Traumatyczna sobota z dzieckiem drugim

Nie jestem dziś w ogóle twórcza i kreatywna. Bo mam traumę.

Moja córka nie chce ze mną spać. Wcale nie chce. Jak ją kładę w łóżku naszym wieczorem to śpi... Bardzo ładnie śpi. Dopóki nie przyjdziemy my - ja i Żuru. Od tego czasu aż do rana wierci się niemiłosiernie i budzi co chwile. Znaczy jest jej gorąco, niewygodnie i w ogóle źle. I nie daj Boże ją przytulić! Bo się wścieka...

Jej brat robił tak jak miał półtora roku. Po kilku nocach przeniósł się spać na podłogę. Normalnie, wziął poduszkę i sobie poszedł, położył się na podłodze i spał dalej. Kupiliśmy mu materacyk... Ale Lula ma pół roku, nie półtora! I w związku z tym mam traumę.Bo mnie moja malutka córeczka nie tylko nie potrzebuję, ja jej zbywam! Może jeszcze by mnie chciała na chomika zamienić?

W związku z tym musimy kupić/zdobyć łóżeczko. Bo na materacyk jest troszku za mała. I córka przeprowadza się do starszego brata, bo w sypialni na łóżeczko miejsca brak. Nie wiem jak to ogarniemy. Na pewno szafa powędruje do przedpokoju, bo inaczej się nie zmieści. W sumie dobrze, że nie zdążyłam jej jeszcze pomalować... Bo by głupio w przedpokoju wyglądała pomalowana w kwiatki i robaczki.

Przepraszam Jagodzianko - Twój projekt mojej szafy nie da rady wejść w życie, bo mi córka przedwcześnie dojrzała.

A tu Lula zeszłoniedzielna, z kubeczkiem na łepku. Wtedy jej jeszcze matka obok niej w łóżku nie przeszkadzała....